Back شما اینجا هستید: صفحه اصلی یادداشت همدان نیازمند نفس تازه

همدان نیازمند نفس تازه

این روزها همزمان با اتمام کار رائ اعتماد و نشستن دوباره عبدالرضا رحمانی فضلی بر صندلی وزارتخانه خیابان فاطمی و وعده وی مبنی بر تغییر استانداران برخی از استانها، زمزمه رفتن پیرمرد خوش سیمای یاسوجی که سالهاست در کسوت معاون در بخش‌های مختلف و استاندار در کاخ سبز بلوار بعثت همدان سکنی گزیده به گوش می‌رسد.

مردم این استان تاریخی چشم به دروازه پایتخت دوخته اند تا ببینند این بار همای سعادت بر دوش چه کسی خواهد نشست و حکم بالاترین مقام اجرائی استانشان بنام چه کسی خواهد خورد اما بی گمان همدانیان خسته از بازی‌های سیاسی انتظار آن دارند تا دولت تدبیر و امید این بار خواست و نظر ایشان را محترم شمرده و سکان هدایت استان را به فردی بسپارد که بیش از آنکه به علوم سیاسی آشنا باشد، اقتصاد بداند و با سابقه کار اجرایی، دستی بر آبادی خرابه ها داشته باشد و خواست قلبی اهالی همدان این است که برای یک بار هم که شده ناخدای کشتی همدان یک همدانی باشد؛ فردی آشنا با کوچه پس کوچه های همدان و با درد همدان آشنا، فردی که همه گرایش ها و عقاید را محترم شمارد ، فردی که مدیر پروازی نبوده و همدان را از همدان مدیریت کند...

با نگاهی به کارنامه چهار ساله که نه ۱۶ ساله محمد ناصر نیکبخت می‌توان به خوبی فهمید که وی علیرغم تلاش فراوان نتوانست همدانی شود حتی در چهار سال گذشته که به عنوان عالی‌ترین مقام استان در دولت اعتدال مشغول بکار بود نتوانست حتی با طیف‌های سیاسی نزدیک به دولت که تلاش فراوانی در انتخابات سال ۹۲ انجام دادند تعامل کند و می‌توان گفت در چهار سالی که نیکبخت استاندار همدان بود احزاب ۱۴ گانه اصلاحات استان همه سر در گریبان و سرخورده بودند...

از منظر اجتماعی ضعف حکمران حکومت روحانی، قهر او با رعیت حاشیه شهر اشاره بود به گونه‌ای که به گفته اهالی این مناطق در این چند ساله ایشان استاندارشان را تنها از قاب تلویزیون دیده اند و استاندار نیز رغبتی به این محلات نداشته است...

استان همدان نیز همچون اکثر استانهای کشور و حتی بیشتر از بقیه استانها با مشکل اشتغال دست به گریبان بوده و به غیر از معدود کارخانجات نور چشمی که آن هم شاید با حداقل ظرفیت مَشغول بکار بودند مابقی تعطیل و شهرک‌های صنعتی استان به جولانگاه سگان ولگرد تبدیل شده است.

از منظر جذب سرمایه گذار نیز بنابر آمار رسمی، استان همدان از جمله استانهایی است که در جذب سرمایه های دولتی و خصوصی کمترین سهم را داشته و رکود حاکم بر کشور در دیار بوعلی سینا بیشتر قدرت نمایی می‌کند.

در سایر ابعاد نیز می‌توان انگشت انتقاد را به قوت به سمت استاندار صاحب نفوذ در دولت گرفته و از او سوالات بی جواب بسیاری پرسید؛ مثلا در بُعد ورزش جویای احوال تیم پاسی شد که زمانی قهرمان آسیا بود ...

حال با توجه به شرایط فوق و با توجه به گزینه های مطرح شده برای استانداری همدان خواست جمیع مردم و صاحب نظران عرصه‌های مختلف استان این است که دولت کریمه دوازدهم و مجمع نمایندگان استان و کلیه افراد صاحب نفوذ استان با در نظر گرفتن شرایط بحرانی این استان تاریخی، شخصی را بر مسند قدرت بگمارند که از جنس همدان بوده و براستان خود عشق بورزد. با توجه به شرایط فعلی استان مدیر توانمند در حوزه اجرائی و اقتصادی می‌تواند گره گشا باشد و شخصی می‌بایست مسند دار استانداری شود که برای همه گروه های سیاسی حرمت قائل بوده و جسارت استفاده از نخبگان و دانشگاهیان خوش‌فکر را داشته باشد.

شخصی می‌تواند کارساز این عرصه شود که دارای ارتباطات قوی با بدنه دولت بالاخص قسمتهای اقتصادی آن باشد تا بتواند گره‌گشای عمده مشکل حاکم بر آحاد جامعه شود.

حال با عنایت به گزینه‌های مطرح گریزی بر توانمندی‌های ایشان می‌زنیم:

با شنیدن زمزمه‌های درگوشی برخی نمایندگان و مرتبطین با هسته مرکزی دولت، می‌توان از دو یا سه نفر به عنوان شاخص‌ترین افراد نام برد که هم در جمع دولت‌مردان و هم در بین احزاب سیاسی و همچنین در بین نمایندگان مجلس استان و حتی ائمه جمعه دارای اقبال بیشتری نسبت به سایرین هستند:

۱. محسن نظر پور:

مرد همدانی الاصل موفق اقتصادی ساکن تهران دارای مدرک دکترای اقتصاد و کارشناسی ارشد مهندسی صنایع و لیسانس مکانیک که تجربه سال‌ها مدیریت در عرصه‌های مختلف بالاخص معاونت شهرداری تهران را داشته و اقدامات بزرگی در احیای بافت فرسوده تهران انجام داده و در سال‌هایی هم که در همدان بود مدیریت‌های مختلفی را تجربه کرده است.

او هم اکنون مدیریت موسسه ای را بر عهده دارد که بسیاری از بزرگان کشور، وزرا ، نمایندگان ادواری مجلس، استانداران اسبق کشور و اکثر اساتید دانشگاه های کشور اعم از سراسری، آزاد، پیام نور و علمی کاربردی عضو آن هستند.

نظرپور مدیری است که جدا از گرایش سیاسی نزدیک به دولتش بیشتر از او به عنوان شخصیتی اقتصادی و مدیری اجرائی نام می‌برند و حسب ارتباطات نزدیکی که با هیات دولت دارد میتواند زمینه جذب بودجه و امکانات فراوانی برای استان شود. فعالیت او در عرصه دانشگاهی نیز به عنوان هیات علمی دانشگاه خواجه نصیر و مشاور عالی رؤسای دانشگاه های تهران از او یک همدانی موفق و صاحب‌نظر در کشور ساخته است و دیگر نقطه قوت وی مشاوران بزرگیست که در کنار خود دارد.

بنابر اخبار به گوش رسیده نظرپور مورد حمایت بیشتر نمایندگان استان بوده و احزاب سیاسی اعم از اصلاح طلب و اصول گرا نیز از مطرح شدن وی استقبال کرده‌اند و خبرهای درز کرده از ساختمان وزارت کشور و نهاد ریاست جمهوری حاکی از اقبال دولتمردان به محسن نظرپور است.

۲. محمد ابراهیم الهی تبار:

 معاون سیاسی و امنیتی استاندار فعلی که می توان گفت در این چهار ساله گذشته بیشتر بار مدیریت استان در غیبت‌های مکرر استاندار به عهده او بوده، مردی با روابط عمومی بالا از خانواده معزز شهدا و رزمندگان دفاع مقدس. مدیری که پله های وزارت کشور را یک به یک از بخشداری تا فرمانداری و مدیر کلی و معاونت سیاسی امنیتی طی کرده اما منتقدین شرایط فعلی استان را ناشی از مدیریت در سایه او می‌دانند و از او به عنوان نیکبخت ثانی نام می‌برند و ضعف او را سیاسی بودن بیش از حد و عدم توان کافی در حوزه اقتصادی و عمرانی می‌دانند و عقیده دارند ارتباطات او با بدنه اصلی و اقتصادی دولت ضعیف است و می‌پندارند در شرایط فعلی که جسم نحیف و بیمار همدان نیازمند هوایی تازه است یک مدیر اقتصادی با ارتباطات بالا می‌تواند ناجی استان از شرایط فعلی باشد. الهی‌تبار فعلی توانی برای این مهم ندارد اما با تمامی این اوصاف خیلی ها باور دارند می‌توان الهی تبار را شخصی در حد و اندازه‌های استانداری همدان تصور کرد.

از دیگر گزینه ها می توان به احمد مجیدی معاون بازنشسته وزیر راه و شهرسازی، سید حمید طهایی استاندار آرام و پا به سن گذاشته استان البرز، هوشنگ بازوند استاندار پیر و افراطی استان لرستان، اصغر نوراله زاده مدیرعامل صندوق کار آفرینی و امید و محمود زمانی قمی استاندار مرکزی در دولت یازدهم نام برد.

با توجه به همه موارد فوق مردم پایتخت تاریخ ایران زمین از دولت خود انتظار دارند که با در نظر گرفتن خواست تک تک همدانیان ضمن سپردن هدایت استان به یک مدیر بومی، شخصی را انتخاب کنند که جدای از نگاه سیاسی و سلیقه‌ای بتواند گره‌گشای مشکلات این استان بالاخص معضلات اشتغال و اقتصادی باشد و گام در آبادانی استان بردارد./امضای نگارنده محفوظ

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن