تولید روزانه ۲۵ هزار جفت کفش در همدان/بیش از ۵۰ درصد بازار در اختیار کالاهای وارداتی

رئیس اتحادیه کیف و کفش همدان با اشاره به سابقه صدساله این صنعت و تولید روزانه ۲۵ هزار جفت کفش، از مشکلاتی مانند نوسانات ارزی، تحریم‌ها و اشغال ۵۰ درصدی بازار توسط کالای خارجی خبر داد و خواستار حمایت دولت برای تأمین مواد اولیه و ایجاد شهرک تخصصی شد.

به گزارش "همدان نیوز"، محمود پاک نظراطهر رئیس اتحادیه کیف و کفش استان همدان با اشاره به پیشینه دیرینه این صنعت در استان، گفت: تولید کیف و کفش در همدان سابقه‌ای بیش از 100 سال دارد و استادکاران این حوزه با مهارت‌های سنتی و تخصصی، اعتبار ویژه‌ای به شهر همدان بخشیده‌اند؛ به گونه‌ای که همدان از دیرباز به عنوان پایتخت چرم و کفش ایران شناخته می‌شده است.

وی در توضیح فعالیت‌های فعلی اتحادیه بیان کرد: امروزه بیش از هزار واحد تولیدی در استان فعال هستند که هر کدام از پنج تا هشتاد کارگر اشتغال‌زایی دارند. ما نمایشگاه‌های تخصصی داخلی و استانی و دوره‌های آموزشی برگزار می‌کنیم و از نمایشگاه‌های کشوری و بین‌المللی بازدید می‌کنیم تا سطح دانش و مهارت تولیدکنندگان ارتقا یابد.

رئیس اتحادیه کیف و کفش استان همدان به چالش‌های صنعت اشاره کرد و افزود: با وجود ظرفیت‌های بالا، این صنعت با مشکلات متعددی از جمله نوسانات شدید ارزی، کمبود نقدینگی، افزایش هزینه‌های بیمه کارگران و قطعی مکرر انرژی مواجه است. همچنین نبود مواد اولیه با کیفیت و رقابت با محصولات خارجی، سهم بازار داخلی را کاهش داده؛ به طوری که بیش از 50 درصد بازار کیف و کفش ایران در اختیار کالاهای وارداتی است.

پاک‌نظر ادامه داد: صادرات محصولات کیف و کفش همدان تنها به برخی بازارهای اقلیم کردستان و افغانستان محدود شده است. برای بازگشت به جایگاه اصلی کشور در بازار جهانی، حمایت دولت در تأمین مواد اولیه با کیفیت و کاهش موانع صادرات ضروری است.

وی افزود: صنعت کیف و کفش همدان نیازمند ورود به تکنولوژی روز دنیاست. متأسفانه تحریم‌ها مانع از دسترسی به ماشین‌آلات پیشرفته شده و تولیدکنندگان هنوز از روش‌های سنتی استفاده می‌کنند، همچنین ایجاد شهرک تخصصی یا خوشه‌های تخصصی تولید کیف و کفش می‌تواند به افزایش تیراژ تولید و ایجاد برندهای قوی کمک کند.

رئیس اتحادیه کیف وکفش همدان با اشاره به برنامه‌های آینده اظهار کرد: در تلاش هستیم برگزاری نمایشگاه تخصصی کیف و کفش امسال و سال آتی با حضور تولیدکنندگان داخلی و خارجی، گامی مهم در معرفی ظرفیت‌های استان و تقویت صادرات خواهد بود. همچنین تلاش داریم تا استانداردهای تولید و بهداشت در کارگاه‌ها رعایت شود و با حمایت مسئولان، صنعت کیف و کفش همدان جایگاه واقعی خود را در کشور و جهان بازیابد.

وی بیان کرد: در استان ما روزانه بین 24 تا 25 هزار جفت کفش تولید می‌شود. بر اساس آخرین بررسی‌ها، میزان اشتغال در کارگاه‌های کفش حدود 5 هزار نفر است. البته تعداد کارکنان در هر کارگاه متفاوت است؛ برخی کارگاه‌ها حدود 80 نفر پرسنل دارند، در حالی که در برخی کارگاه‌های کوچک‌تر، اعضای خانواده مثل همسر یا فرزند هم مشغول به کار هستند و تعداد کارکنان به 3 نفر می‌رسد. در حال حاضر، بیشترین فعالیت‌های تولیدی در شهرستان‌های همدان ،ملایر، نهاوند، بهار، کبودرآهنگ، شیرین‌سو، زاغه ،طاهرلو و تویسرکان متمرکز است.

پاک‌نظر درباره جایگاه اتحادیه در اشتغال و تولید توضیح داد: ما بیش از هزار واحد تولیدی داریم که اشتغال‌زایی قابل توجهی ایجاد کرده‌اند. هر کارگاه بین پنج تا 80 نفر کارگر دارد. برای مثال، یک کارگاه با 50 کارگر داریم و برخی کارگاه‌های کوچک‌تر، حتی با اعضای خانواده مثل همسر یا فرزند اداره می‌شوند، روزانه بین 24 تا 25 هزار جفت کفش در استان تولید می‌شود.

رئیس اتحادیه به مشکلات صنعت اشاره کرد: تحریم‌ها، نوسانات ارزی، کمبود مواد اولیه با کیفیت، کمبود نقدینگی و بهره بالای وام‌های بانکی تولیدکنندگان را تحت فشار قرار داده است. همچنین، کاهش سوبسید بیمه کارگران باعث شده هزینه‌ها افزایش یابد، امسال درصد سوبسید بیمه برداشته شد و بیمه کارگری که قبلاً یک میلیون و 200 هزار تومان بود، اکنون 4 میلیون و 800 هزار تومان شده است.

وی افزود: سهم محصولات خارجی در بازار ایران بین 50 تا 60 درصد است و جایگاه کفش همدان در بازار داخلی و جهانی تحت تأثیر قرار گرفته است. کشورهای ترکیه و چین جایگاه ما را در صادرات و بازارهای جهانی گرفته‌اند.

پاک‌نظر در پایان تأکید کرد: با حمایت مسئولان، امکان ایجاد شهرک تخصصی کیف کفش و چرم یا خوشه تخصصی کیف و کفش در همدان وجود دارد تا تولیدکنندگان بتوانند برندهای خود را ارتقا دهند و بازار داخلی و خارجی را به دست بیاورند. همدان ظرفیت تبدیل شدن به قطب تولید کیف و کفش کشور را دارد، اما به حمایت عملی دولت نیازمند است. هدف ما این است که تمام زنجیره تولید، از مواد اولیه تا عرضه نهایی، در استان انجام شود و تولیدکنندگان از سود عادلانه برخوردار باشند.