پای درد دل رانندگان تاکسی در همدان؛
از توفیق اجباری تا صورتی که با سیلی سرخ میشود
- توضیحات
- منتشر شده در شنبه, 17 بهمن 1394 10:34
- نوشته شده توسط فرشته اکبری
در خیابانهای شهر همدان به ویژه میدان مرکزی شهر که قدم می گذاری، چشمانت سیاهی که نه "زردی" می رود.
به گزارش خبرنگار "همدان نیوز"، تعداد زیاد تاکسی های زرد شهر همدان آنقدر زیاد شده که چه در ترافیک و چه در خطوط هر خیابان صف های طولانی از تاکسی می بینی و گاهی هم اگر دل مشغولی ها و دغدغه های روزانه اجازه دهد، لحظه ای به این فکر می کنی که چقدر زمان می برد که خودرویی که در آخر صف ایستاده، مسافر سوار کند.
گاهی هم ممکن است سوار تاکسی شوی و مدام ساعت و آیینه بغل خودرو را نگاه کنی تا یک نفر سوار و ظرفیت تاکسی تکمیل شود و حرکت کند.
در برخی موارد نیز اسکناس در دست گرفتی و به این فکر می کنی که اسکناس را به راننده بدهی چه واکنشی نشان خواهد داد؟؛ باز هم بحث پول خرد به میان می آید و فکر اینکه وظیفه تهیه پول خرد بر عهده کیست ذهنت را مشغول میکند و در را چنان محکم میکوبی که نگاه سنگین یا حرفی شاید سنگین تری را از راننده می بینی و می شنوی.
گاهی اوقات نیز عجله داری و چشمانت به راه خشک می شود تا یک تاکسی از راه برسد و تو را به مقصد برساند.
در یک لحظه تمام این سوالات ذهنت را مشغول می کند و به این نتیجه می رسی که پای حرفهای رانندگان تاکسی شهر بنشینی و هم پاسخ سوالهایت را از زبان آنها بشنوی و هم شنوای مشکلات آنها باشی.
همین سوالات مرا بر آن داشت که گذری بر خطوط شش گانه میدان امام خمینی(ره) به عنوان میدان مرکزی شهر داشته باشم و دقایقی را با شنیدن درد دلها، مشکلات و دغدغه های رانندگان سپری کنم تا هم پاسخ بخشی از سوالات را بشنوم و هم به گفته رانندگان فرصتی برای بیان دغدغه آنها به مسئولان فراهم شود؛ هرچند از لابلای کلماتی که از هم سبقت می گیرد سخن از پیگیری های بی نتیجه نیز شنیده می شود.
در ابتدا هیچ یک از رانندگان مایل به سخن گفتن در مورد مشکلات خود نبودند و سری تکان می دادند و راننده پشت سری را نشان می دادند و می گفتند: "او بهتر می تواند در رابطه با مباحث مختلف سخن بگوید"، اما وقتی به آنها می گفتم که اگر فکر می کنید معرفی خودتان برای شما مشکلی ایجاد می کند، نیاز به معرفی نیست با واکنش مثبت روبه رو می شدم؛ اکثریت قریب به اتفاق رانندگان تاکسی راضی به معرفی نبودند که مبادا...
در آخر صف هر خط به سراغ یک راننده رفتم اما به مرور به تعداد رانندگانی که حرف برای گفتن داشتند اضافه می شد و انتهای هر صف به یک میزگرد تبدیل می شد و هریک از تاکسیرانان شهر از مشکلاتی می گفتند و مباحث بارها تکرار می شد.
بسیاری از همین رانندگان هم تأکید داشتند که مباحث به طور کامل منتقل شود و چند نفری گفتند: "اگر سانسور نمی کنید، حرف می زنم."
در ادامه حرفهای بدون سانسور رانندگان تاکسی همدان را میخوانید:
اولین رانندهای که با "همدان نیوز" سخن گفت، اولین جمله خود را با این موضوع شروع کرد: تاکسی درهمدان زیاد است و ایستگاهی برای این تعداد تاکسی وجود ندارد؛ خود من چندین بار جریمه شدم بدون اینکه برگه جریمه را تحویل بگیرم و پس از مدتی از آن مطلع شدم.
یکی از مشکلات رانندگان تاکسی، فرسوده بودن خودروها است که شنیده ایم دولت برای بازسازی آن 20 میلیون تومان وام با 16 درصد سود در نظر گرفته که تقاضای ما کاهش سود این وام است البته اگر به گوش مسئولین برسد!
وضعیت درآمدی تاکسیرانان شهر همدان بسیار نامطلوب است و برخی هستند که اجاره خانه می پردازند و علاوه بر این با تاکسی افراد دیگری کار می کنند و ماهانه کرایه تاکسی نیز می پردازند و با وجود این مشکلات، کامشان با برگه های جریمه تلخ و با دیدن برگه های جریمه دنیا بر سر آنها آوار میشود.
به تازگی تاکسیرانی اقدام به کدگذاری تاکسی ها کرده که کار درستی است چون بعضی رانندگان بدون نوبت وارد صف میشدند و مسافر سوار میکردند و حالا در هر یک از خطوط مسئولی از سوی رانندگان آن خط انتخاب شده و روزنانه هریک از رانندگان آن خط مبلغی را به مسئول خط می پردازند و همین باعث رعایت نوبت از سوی رانندگان تاکسی می شود.
از طرفی تقسیم تاکسیهای گردشی بین خطوط مختلف از سوی تاکسیرانی باعث شده که اگر یک تاکسی به خیابان دیگری برود مشکل و درگیری بین رانندگان آن خط ایجاد شود و همین به زمینه ای برای درگیری رانندگان تبدیل شده است.
اگر مسئول خط، تاکسی ها را کنترل نکند برخی بدون نوبت وارد صف می شوند و برخی دیگر باید مدت طولانی در صف بمانند.
این راننده سپیدموی می گوید: برخی رانندگان دو شغله هستند و برخی نیز بازنشسته که هم حقوق بازنشستگی می گیرند و هم رانندگی می کنند. در گذشته به بازنشستگان امتیاز تاکسی نمی دادند اما حالا این امتیاز را می دهد و مشکلی در این زمینه وجود ندارد چون گاهی حقوق بازنشستگی کفاف نمی دهد و بعضی بازنشستگان ناچار به فعالیت هستند و نمی توان به این موضوع اعتراض کرد.
او دوباره تأکید می کند: همدان گنجایش این میزان تاکسی را ندارد و زمانی امتیاز تاکسی به افراد داده شد و به مرور زمان تعداد تاکسی ها افزایش یافت و حالا نمی توان تاکسی ها را از رانندگان پس گرفت و چاره ای برای حل مشکلات نیز وجود ندارد.
صفها به خصوص در خیابانهای منتهی به میدان امام(ره) طولانی است و گاهی اوقات ما به ناچار مسافر را در ته صف پیاده می کنیم چراکه اگر اینگونه نباشد باید دوباره میدان را دور بزنیم و بدون مسافر تا یک دور برگردان پیش برویم تا بتوانیم در ته صف بایستیم.
مردم همدان درآمد ندارند، باید مراعات کنیم
رانندگان تاکسی با سیلی صورت خود را سرخ میکنند
وضعیت کرایهها و نرخ گذاری نیز هرچند کفاف مخارج رانندگان را نمی دهد اما مردم همدان درآمد ندارند و اگر کرایه بیش از این نیز باشد مردم سوار تاکسی نمی شوند و به ناچار باید مراعات کرد.
رانندگان تاکسی با سیلی صورت خود را سرخ می کنند و ضعیت معیشتی خوبی ندارند.
همدان؛ ظرفی که ظرفیت 4 هزار تاکسی را ندارد
دومین راننده نیز سخنان خود را با تعداد بالای تاکسی در شهر شروع می کند: مشکلی که در همدان وجود دارد این است که تعداد تاکسی در شهر همدان قابل توجه و غیر قابل کنترل است به طوریکه بیش از چهار هزار و 400 تاکسی در این شهر فعالیت می کنند.
ایستگاه تاکسی به هیچ عنوان در همدان وجود ندارد و اگر یک خط 60 تاکسی داشته باشد نزدیک به 10 تاکسی باید در یک لاین و مابقی نیز در لاین مقابل منتظر مسافر باشند و بقیه تاکسیهای این خط باید در شهر در گردش باشند تا نوبت به آنها برسد و جایی در صف پیدا کنند.
نبودن ایستگاه تاکسی در میدان امام (ره) به عنوان محل تمرکز و مکانی که به طور معمول پیاده کردن مسافران به آنجا ختم میشود مشکلی بزرگ برای رانندگان تاکسی و مسافران است.
او نیز کدگزاری تاکسیها را به فال نیک میگیرد اما معتقد است اینکه در برخی خطوط تعداد تاکسیها فراوان و تعداد مسافران آن کمتر است و در خط دیگر تعداد تاکسی نسبت به مسافران کمتر است، مشکل ایجاد کرده و می توان گفت تقسیم تاکسیها در خطوط به درستی انجام نشده و برای رانندگان مشکل ساز شده است.
توفیق اجباری رانندگان تاکسیهای گردشی
در گذشته روند به گونهای بود که رانندگان تاکسی های گردشی در صورت تمایل به خطی کردن تاکسی خود به سازمان تاکسیرانی مراجعه می کردند اما حالا تاکسیرانی به انتخاب خود، تاکسی های گردشی را در خطوط مختلف تقسیم میکند.
او نیز از درآمد خود گلایه دارد: سطح درآمدی رانندگان تاکسی بسیار پایین است و بعضی رانندگان حتی تاکسی ندارند و خودروی آنها اجاره ای است که باید هر ماه علاوه بر هزینه های زندگی و کرایه خانه، اجاره ماشین هم بپردازند.
من نیز از همان کسانی هستم که ماهیانه 500 هزار تومان اجاره خودرو و 300 هزار تومان اجاره خانه می پردازم و درآمدم نسبت به این مخاجر کافی نیست.
بنزین 30 هزار تومانی و درآمد 50 هزار تومانی
من در سال 81 روزانه 50 هزار تومان درآمد داشتم اما امروز پس از گذشت 13 سال به سختی روزانه 50 هزار تومان درآمد دارم، علاوه بر این باید بگویم که در 13 سال پیش هزینه یک باک بنزین سه هزار تومان بود و امروز باید برای یک باک بنزین 30 هزار تومان هزینه کنم و متأسفانه هیچ جایگزینی برای درآمد اندک و هزینه های سنگین روزمره وجود ندارد.
این راننده تاکسی معتقد است که حداقل کاری که میتوان انجام داد حذف اتوبوسها از رینگ اول میدان امام است به گونه ای که اتوبوسها در میدان امام(ره) تردد نداشته باشند.
او می گوید: هیچ شهری مثل همدان نیست که اتوبوسها مسافران را از مرکز شهر مسافر سوار و در انتهای مسیر پیاده کنند و بیشتر به صورت نواری و در بلوارها فعالیت می کنند نه در مرکز شهر.
تمرکز تاکسی و اتوبوس در میدان مرکزی شهر مشکلات فراوانی را به دنبال دارد که یکی از آنها نبود ایستگاه برای تاکسیها و سردرگم ماندن و گردش بی فایده در سطح شهر برای رسیدن به نوبت است.
در این وضعیت سخت، رانندگان مراعات هم را نمی کنند که نتیجه ساماندهی اشتباه است چون همانطور که گفتم در برخی خطوط تعداد تاکسیها فراوان است و در برخی خطوط مسافران منتظر تاکسی نمیماند.
گاهی باید بیش از 30 دقیقه منتظر مسافر ماند و در مسیر برگشت هم بدون مسافر خود را به نوبت در میدان امام رساند.
چندین سال است که قرار بر این بوده تاکسی ها حداقل 100 متر عقب تر بروند و ایستگاه اتوبوسها جابجا شود اما هیچ اتفاقی نیفتاده است.
توزیع نامناسب تاکسیها بین خطوط
بحث با سخنان یک راننده دیگر ادامه پیدا میکند: وقتی سازمان تاکسیرانی تعداد زیادی تاکسی را برای یک خط انتخاب میکند و خط دیگر با تعداد انگشت شمار تاکسی به مردم خدمات رسانی میکند زمینه ای ایجاد میشود که تاکسی های یک خط مدتها در صف انتظار بمانند و تاکسیهای خط دیگر در مدتی کوتاه مسافر سوار کنند و مشکل چندانی نداشته باشند.
مسیری که برای تاکسیها در نظر گرفته شده باید یکسان باشد و تعداد تاکسیهای خطوط نیز باید با توجه به تعداد مسافران در نظر گرفته شود.
من بیش از 45 سال است که در به عنوان راننده تاکسی مشغول به کار هستم؛ در گذشته تعداد تاکسیها 500 عدد بود و در حال حاضر چهار هزار تاکسی در همدان فعالیت میکنند و در کنار آن ون و اتوبوس نیز به ناوگان حمل و نقل عمومی اضافه شده اند و همین تعداد زیاد وسیله نقلیه و تعداد محدود مسافران، فرصت کسب در آمد را برای رانندگان تاکسی محدودتر میکند.
این ساماندهی نامناسب و تعداد زیاد تاکسیها باعث شده که کسب درآمد به سختی انجام شود و یک راننده تاکسی با درآمد روزانه 35 هزار تومان بلا تکلیف است که باید پول گاز و بنزین بپردازد یا اینکه به فکر کرایه ماشین اجارهای و یا اجاره خانه باشد.
ماجرای رانندگان دوشغله و روزگار سخت رانندگان دیگر شهر
تعدادی از رانندگان تاکسی هستند که یا بازنشسته هستند یا در کنار یک شغل دولتی رانندگی می کنند در حالیکه بسیاری از رانندگان از سر ناچاری و با وضعیت سخت درآمدی، با تاکسی کسب درآمد میکنند و این موضوع منصفانه به نظر نمیرسد.
یکی از رانندگان بحث را عوض می کند و دوباره بحث را به موضوع ساماندهی تاکسی ها پیوند می زند: مدتی است که سازمان تاکسیرانی، رانندگان تاکسیهای گردشی را ملزم به خطی کردن تاکسی و کدگزاری کرده و همین نیز مشکلاتی را به دنبال داشته است، به طوریکه همین تاکسیهای گردشی که کدگذاری شدهاند باید مدتها در یک خط منتظر مسافر باشند در حالیکه در خط دیگر مسافران منتظر تاکسی هستند و اگر تاکسی گردشی باشد میتواند این مسافران را سوار کند.
مسافر نیز در این شرایط گلایه مند میشود و اینگونه برداشت میکند که تاکسی ها خالی و به دنبال مسافر دربستی میروند و آنها باید منتظر تاکسی بمانند در حالیکه نمیدانند که تاکسی ها باید در خطی که از طریق کدها مشخص شده مسافر سوار کنند.
از طرف دیگر دلیل اینکه در برخی ساعات مسافران باید منتظر تاکسی بمانند ترافیک سنگین در خیابانها و تعداد زیاد خودروهای تک سرنشین و از طرفی دیگر تردد تعداد قابل توجهی از اتوبوسها است و همین باعث می شود که در برخی خطوط مسافران منتظر تاکسی و رانندگان در ترافیک منتظر گشایش مسیر باشند.
او معتقد است که نرخ گذاری تاکسیرانی همدان همواره اشتباه بوده و برای مردم و راننده تاکسی همواره مشکل ایجاد کرده و در برخی مسیرها نرخها منصفانه و منطقی نیست.
رانندگان توان پرداخت اقساط وام با سود 16 درصد را ندارند
یکی دیگر از رانندگان، بازار کساد تاکسیرانان را که بخشی از آن نتیجه همین نرخگذاری است، به وام 20 میلیون تومانی نوسازی تاکسی پیوند می زند و میگوید: درآمد تاکسیرانان کفاف اقساط با 16 درصد برای نوسازی تاکسی را نمیدهد.
نه تنها رانندگان توان پرداخت اقساط با سود 16 درصد را ندارند بلکه درآمد آنها کفاف هزینه نگهداری خودروهایی همچون پژو و سایر وسایل نقلیه ایران خودرو را نمیدهد و بهتر است خودروهای سایپا جایگزین شوند.
همینجاست که رانندگان دیگر این خط هم یک به یک اضافه می شوند و هریک برای بیان مشکلات خود از هم سبقت می گیرند. یکی از آنها می گوید: تعداد تاکسی ها فراوان است و در شرایط حاضر چاره ای برای ساماندهی وجود ندارد و نمی توان تاکسیها را حذف کرد؛ باید شهرداری چاره ای برای ایجاد ایستگاههای تاکسی بیاندیشد.
کدگذاری تاکسیها کار تاکسیرانی را راحت و کار رانندگان را سخت کرده است
او ادامه میدهد: کدگزاری تاکسیهای گردشی باعث شده که درخطوط مختلف تاکسیها پشت سرهم قطار شوند و همین اقدام کار سازمان تاکسیرانی را راحت و کار رانندگان را سخت کرده و باعث درگیری های وقت و بی وقت رانندگان شده است.
پس از مباحثی که در خصوص کدگذاری تاکسی در همدان و وضعیت نامطلوب در آمدی مطرح میشود، نوبت به بحث در مورد مزاحمت راننده خودروهای شخصی برای مسافرکشی در ایستگاه تاکسی می رسد.
رانندگان بر این معتقدند که در برخی موارد و در برخی خطوط، خودروهای شخصی به تاکسیها امان نمی دهند وپس از یک ساعت مشخص دیگر ما نمی توانیم مسافر سوار کنیم و پافشاری منجر به درگیری با رانندگان خودروهای شخصی میشود؛ تا به حال چارهای برای رفع این مشکل اندیشیده نشده و بازرسی و کنترل چندانی بر این موضوع وجود ندارد و گاهی کسی از پس رانندگان خودروهای شخصی بر نمیآید.
دریافت هزینه از رانندگان به ازای هیچ
یکی از رانندگان نیز گفتگو را اینگونه ادامه می دهد: تاکسیرانی تنها از ما رانندگان هزینه دریافت میکند و هیچ کاری برای بهبود وضعیت معیشتی و در آمدی ما انجام نمیدهد.
بر اساس آنچه که از رانندگان تاکسی در شهرهای استانهای دیگر می شنویم در دیگر شهرها بیشترین میزان هزینه ای که برای تمدید کارت شهری دریافت می کنند 50 هزار تومان است اما در همدان باید نزدیک به 500 هزار تومان برای تمدید کارت شهری بپردازیم در حالیکه درآمد رانندگان تاکسی به اندازهای نیست که هر از چندگاهی در چنین مواردی هزینه کند؛ نهایت درآمد روزانه ما به زحمت به 40 هزارتومان می رسد و این میزان درآمد کفاف مخارج زندگی را نمی دهد.
تاکسی وسیله نقلیه عمومی نیست!
او میگوید: یکی دیگر از مشکلات و مواردی که با آن روبه رو هستیم این است که گاهی مردم نیز همراهی نمیکنند به طور مثال وقتی به بعضی مسافرها می گوییم: :درب را آهسته ببندید:، اینگونه پاسخ می دهند که "تاکسی یک وسیله عمومی است" اما نمی دانند که من وسایل زندگی را فروختهام تا تاکسی بخرم و با آن کسب درآمد کنم و دولت برای من و دیگر رانندگان تاکسی خریداری نکرده که بتوان نام وسیله عمومی بر آن گذاشت و در این صورت وسیله نقلیه عمومی معنی ندارد.
زمانی می توان بر تاکسی نام وسیله عمومی گذاشت که دولت برای رانندگان خودرو تهیه کند، هزینه های آن را بپردازد، برای رانندگان شیفت کاری مشخص کند و اجازه استفاده شخصی از تاکسی را ندهد و در این شرایط مردم نیز می توانند به موارد مختلف اعتراض کنند و بگویند تاکسی وسیله نقلیه عمومی است.
سکوت در برابر ناسزا
همیشه حق با مسافر است و حتی پیش آمده که اگر حق با من باشد و مسافر به من ناسزا بگوید باید سکوت کنم چون در صورت شکایت مسافر، هم وسیله کسب درآمدم به پارکینگ منتقل می شود و هم با این وضعیت باید جریمه نیز بپردازم.
گاهی نرخ گذاری و از طرفی عمومی تلقی شدن تاکسی باعث درگیری بین راننده و مسافر و دیگر رانندگان می شود و همین ما رانندگان را به کار خودمان مشغول میکند و فرصتی برای اعتراض به وضعیت ساماندهی تاکسیها در شهر نمیدهد.
وضعیت رانندگان تاکسی در همدان در گذشته بسیار بهتر بود و هر سال که میگذرد وضعیت بدتر میشود.
من در گذشته روزانه همان میزان درآمد داشتم که امروز دارم با وجود اینکه در همان روزها و سالها، ماهیانه 150 هزار تومان کرایه خانه می پرداختم و حالا ماهیانه 450 هزار تومان کرایه می پردازم.
جریمه بهای سردرگمی تاکسیها در سطح شهر
او از جریمه های گاه و بی گاه نیز گلایه دارد و می گوید: نبودن ایستگاه ها باعث می شود هر روز رانندگان جریمه شوند و بهای عدم ساماندهی در مدیریت تاکسی ها را رانندگان بپردازند.
این راننده تأکید می کند: تاکسیرانی با وجود هزینههایی که رانندگان میپردازند هیچ گونه حمایتی از آنها ندارد و همه هزینه های سنگین بر عهده رانندگان است.
یکی دیگر از رانندگان نیز معتقد است که تاکسیرانی باید به گونه ای عمل کند که هم رضایت مسافران و هم رضایت رانندگان جلب شود.
او می گوید: برنامه ریزی تاکسیرانی باید به گونه ای باشد که تاکسی ها در شهر در گردش باشند و نباید در یک مسیر مسافری در انتظار تاکسی باشد و در مسیر دیگری تعداد زیادی تاکسی منتظر مسافر بمانند و بیش از یک ساعت در انتظار باشند.
اینکه تاکسیهای گردشی در خطوط ساماندهی و تقسیم بندی شدند اقدام خوبی است اما چاره کار نیست چون هر روز به تعداد تاکسیهای خطوط افزوده می شود و دردی را دوا نمی کند و در خدمت رسانی به مسافران چندان اثرگذار نیست.
سراریز شدن تاکسیها به برخی خطوط مشکلاتی را ایجاد کرده و خطی شدن تاکسیهای گردشی مشکلاتی را به وجود آورده است.
یکی دیگر از رانندگان اینگونه ادامه می دهد: شهرداری همدان اقدام چندانی نه برای مردم و نه برای مسافران انجام نداده و با ایستگاههای محدود فعلی، تاکسی همیشه در مسیر مسافر نیست.
خودروهای تک سرنشین بلای جان ناوگان حمل و نقل عمومی
یکی از مشکلات این است که رانندگان تاکسی همیشه در ترافیک سنگین خیابانها هستند که دلیل آن تعداد زیاد خودروهای تکسرنشین است و چندان اهمیتی به این موضوع داده نمی شود.
تعداد زیاد اتوبوسها نیز علاوه بر اینکه ترافیک در شهر ایجاد کرده هوای شهر را نیز آلوده کرده و از طرفی دیگر فرصت برای درآمدزایی تعداد بالای تاکسی در شهر کاهش یافته است.
با ترافیکی که هر روز در شهر شاهد هستیم این میزان نرخ گذاری برای تاکسیها کافی نیست و باید در این خصوص تجدید نظر شود.
با توجه به اینکه رانندگان تأکید دارند که سخنانشان بدون سانسور درج شود و با وجود اینکه مباحث از زبان رانندگان تکرار می شود اما تکرار این مشکلات برای مسئولانی که پاسخگوی سوالات و دغدغه های قشر تحت پوشش نهاد خود هستند، شاید بتواند تأکیدی بر مشکلاتی باشد که روزانه شمار زیادی از شهروندان را درگیر می کند و باید برای آن چاره ای اندیشیده شود.
حالا باید منتظر پاسخ سازمان تاکسیرانی و مسئولان مربوطه شهر بود تا روزنه امیدی برای رانندگان تاکسی در شهر همدان ایجاد شود و دیگر این موضوع را نشنویم که" مگر مطرح کردن این حرف ها فایده ای هم دارد؟؛ مگر به گوش مسئولی می رسد؟؛ مگر درمانی برای دردهایی که می گوییم وجود دارد؟"
گزارش: فرشته اکبری
نظرات
فید آر اس اس برای نظرات به این ارسال