به بهانه سالروز وفات شیخ محمد بهاری؛
شیخ بهاری ستاره تابناک آسمان علم و عرفان

فردا نهم رمضان المبارک سالروز رحلت حضرت آيت الله حاج شيخ محمّد بهاري عالم رباني و ستاره اي درخشان در آسمان عرفان و حکمت است.

به گزارش "همدان نیوز"، عارف سالک، عالم ربّاني، حکيم فرزانه، مجتهد عادل، فقيه نامدار، حضرت آيت الله شيخ محمّد بهاري در خانواده‌اي اصيل و مذهبي چشم به جهان گشود. او فرزند ميرزا محمّد بهاري، از ستارگان تابناک آسمان علم و عرفان است. بهاري در سال 1265 هـ . ق. در شهر بهار از توابع همدان متولد شدحاج ميرزا محمّد بهاري که مردي وارسته بود، داراي 3 پسر به نام‌هاي: صادق، فرّخ و محمّد و يک دختر به نام خانم بود. همسر وي، زني با ايمان بود. حاج ميرزا محمد کاسب بود و وضعيت مالي نسبتاً خوبي داشت. از قراين و شواهد پيداست که او از راه خريد و فروش و کشاورزي، امرار معاش مي‌کرد.

شيخ محمد بهاري همراه حاج شيخ محمد باقربهاري به مکتب خانه ملاّ عبّاس علي در بهار رفته و خواندن و نوشتن را آموخت و قرائت قرآن و احکام شرعي را فراگرفت او علاقه زيادي به آموختن علم داشت. وي در نوجواني دروس حوزوي را نزد ملّاجعفر بهاري فرا گرفت.ملّا جعفر دانشمندي وارسته بود که براي تأمين مخارج زندگي خويش، از وجوهات شرعيه استفاده نمي‌کرد. او از راه کشاورزي، امرار معاش مي‌کرد. اين مرد الهي گذشته از اين که از مدارج علمي بالايي برخوردار بود زاهدي با تقوا نيز بود.

ضمير پاک، قلب مطمئن و آرامش خاطر از ويژگي‌هاي اخلاقي وي بود. گويا شکل گيري پايه‌هاي اوليه علمي ـ عرفاني شيخ محمد بهاري و آيت الله حاج شيخ محمد باقر بهاري در کلاس درس ملّاجعفر بوده است. عزيمت به بروجردشيخ محمد بهاري پس از اتمام تحصيلات مقدماتي در همدان، براي ادامه تحصيل به بروجرد عزيمت مي‌کند و در درس آيت الله حاج ميرزا محمود بروجردي، پدر آيت الله العظمي آقا حسين بروجردي (ره) شرکت مي‌کند.

او پس از اخذ درجه اجتهاد در 32 سالگي، به زادگاه خود برمي‌گردد. وي مدت کوتاهي در بهار به ارشاد مردم مي‌پردازد و دوران جواني، همراه پدر به زيارت اماکن مقدس در عراق مي‌رود. هجرت به نجف اشرف شيخ محمّد بهاري در سال 1297 هـ . ق، براي ادامه تحصيلات وارد حوزه علميّه نجف اشرف مي شود.

وي در نجف از ملازمان درس آخوند ملا حسينقلي همداني و از شاگردان ممتاز او بود. آخوند همداني درباره‌اش فرمود: «حاج شيخ محمد بهاري، حکيم اصحاب من است.بهاري در درس عارف کامل و استاد بي‌نظير عرفان، آخوند ملا حسينقلي شوندي درجزيني همداني (متوفا: 1311 هـ . ق.) شرکت مي‌کنند و تا زمان وفات آن مرد بزرگ از محضر پرفيضش بهره‌مند مي‌شود.

حاج شيخ محمّد بهاري در نجف دچار بيماري مزمن مي‌شود. پزشکان راه علاج او را تغيير آب و هوا مي‌دانند. وي به سفارش پزشکان، به ايران بر مي‌گردد و مدتي در مشهد ماندگار مي‌شود. بارديگر تصميم به سفر به نجف مي‌گيرد امّا بدترشدن وضعيت جسماني‌اش سبب بازگشت او به بهار مي‌شود و تا پايان عمر در اين شهر اقامت مي‌گزيند.

اساتيد:بهاري دروس مقدماتي را در زادگاهش، زير نظر پدرش، نزد ملا عباسعلي بهاري و ملا جعفر به پايان رسانيد. آنگاه براي بهاري دروس مقدماتي را در زادگاهش، زير نظر پدرش، نزد ملا عباسعلي بهاري و ملا جعفر به پايان رسانيد.

آنگاه براي ادامه تحصيلات به همدان رفت و در درس استاد اسماعيل همداني و ميرزا محمود طباطبايي شرکت کرد. سپس به بروجرد رفت و دروس فقه و اصول را نزد مرحوم حاج ميرزا محمود بروجردي فرا گرفت و از وي اجازه اجتهاد گرفت.

بهاري در سال 1297 هـ . ق. به نجف اشرف رفت و از آموخته‌هاي ملا حسينقلي شوندي بهره‌مند شد. بهاري در عرفان و قرآن، ‌از محضر آيت الله العظمي آخوند ملا حسينقلي شوندي همداني بهره‌ها برد.

شاگردان مکتب تربيتي آخوند را بيش از 300 نفر ذکر کرده‌اند.اخلاق و کرامات شيخ محمد بهارياسرار الهي در دل تابناک بهاري موج مي‌زد. آن بزرگوار از حيث اخلاق، متواضع، مؤدب و در حفظ آداب معاشرت و سعه صدر، سعيي بليغ مي‌نمود.

بهاري در اخلاق، ‌حسن رفتار، حلم، بردباري و خوش‌خلقي از بين شاگردان مرحوم آخوند، زبانزد و نمونه و بارز بود. او در نجف، شيوه تربيتي استادش را ادامه داد. بسياري از عالمان و تاجران ايراني، عرب و هندي شيوه سلوک و خودسازي را از او طلب مي‌کردند وي نيز با کمال گشاده‌رويي و مهر و محبت، شفاهي يا کتبي آنان را هدايت و ارشاد مي‌نمود و بدين ترتيب مکتب آخوند را استمرار و تداوم مي‌بخشيد.

وفات"آيت الله شيخ محمد بهاري: در نجف بیمار شد و به سفارش پزشکان، به ايران بر مي‌گردد. عازم مشهد مي‌شود. او مدتي بعد، قصد بازگشت به نجف اشرف مي‌کند که شدت يافتن بيماري، او را از اين تصميم منصرف مي‌سازد و او ناچار به زادگاهش، بهار برمي‌گردد و در نهم ماه مبارک رمضان 1325 هـ . ق. روحش به رضوان الهي پر مي‌کشد و پيکر پاکش در شهر بهار به خاک سپرده مي‌شود.

علامه شيخ آقا بزرگ تهراني، تاريخ وفات شيخ محمد بهاري را نهم ماه مبارک رمضان سال 1325 هـ . ق. داند و مي‌فرمايد: در تاريخ وفات مرحوم بهاري، اين گونه وارد شده است: «آه خزان شد گل و بهار محمد»مرقد منور آن مرحوم هم اکنون در ميان بيش از 160 تن از شهيدان سرافراز و گلگون کفن انقلاب اسلامي و جنگ تحميلي عراق عليه ايران، در باغ بهشت شهداي بهار، زيارتگاه مردم است. يکي از بزرگان نقل کرده‌اند: اطرافيان بهاري در زمان حياتش، به ايشان پيشنهاد مي‌کنند بعد از رحلتش، جنازه‌اش را به نجف منتقل کنند و در آن جا به خاک بسپارند. ايشان با قاطعيت مي‌گويد: مرا در گورستان شهر بهار دفن کنيد. چون مي‌خواهم کنار شهيدان باشم آرامگاه وي زيارتگاه مردم از شهرهاي مختلف کشور است.

گاه اشخاص گرفتار و حاجتمند براي رفع گرفتاري و برآورده شدن حاجات خويش، به آستان مبارک و شفابخش آن ابرمرد زهد و تقوا، روي اميد مي‌آورند. کرامات فراواني نيز در اين زمينه از ايشان نقل و مشاهده شده است! مرقدمطهر و منور ايشان در شهر بهار پذيراي زائران و دوست داران اهل بيت (ع) است.

منبع: روابط عمومی فرمانداری شهرستان بهار